BARBARA PIERZGALSKA-GRAMS, PRZENIKANIE – tkanina, malarstwo / 09.11.2012

Urodzona w Siedlcach. Dyplom w PWSSP w Łodzi Wydział Tkaniny. Zajmuje się tkaniną unikatową, rysunkiem, malarstwem, projektowaniem wnętrz oraz tkanin przemysłowych. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki. Rzeczoznawca przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. Zorganizowała 25 wystaw indywidualnych. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (m. in. Francja, Holandia, Chorwacja, Serbia, Niemcy, Węgry, Grecja, Finlandia). Należy do ZPAP i Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. Aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym kraju. Jej prace znajdują się w muzeach polskich oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

Barbara Pierzgalska należy do tej grupy artystów, którzy zajmują się uprawianiem kilku dyscyplin z dziedziny sztuk plastycznych. Przez pierwszych kilkanaście lat swojej pracy twórczej zajmowała się projektowaniem tkanin, które przemysł polski chętnie realizował i które przyniosły artystce liczne nagrody i uznanie również za granicą. Projektowała dla przemysłu bawełnianego, jedwabniczego, dziewiarskiego i lniarskiego. W tym czasie zajęła się również tkaniną artystyczną: dekoracyjną, unikatową i miniaturą tkacką. Profesor Maria Kępińska tak pisała o tym okresie do katalogu wystawy indywidualnej artystki w BWA w Łodzi w 1986 roku: każdą z tkanin od zamysłu do końcowego artystycznego kształtu realizuje artystka sama, korzystając jedynie z własnego warsztatu i własnych technicznych umiejętności. Twórczość artystki w zakresie tkaniny artystycznej jest znacznie zróżnicowana formalnie i ma bogate, niekiedy dalece od siebie odległe znaczenia interpretacyjne. Twórczość tej artystki stanowi odbicie bogactwa jej psychiki, możliwości działań, wszechstronności i niechęci do rezygnacji z różnych form plastycznych Aloha enterprise 4430 , które potrafi realizować i korzystać z nich również w projektowaniu odzieży. Obecnie Barbara Pierzgalska zajmuje się również malarstwem, rysunkiem, grafiką i kolażem. Należy wspomnieć, że we wcześniejszym okresie twórczości artystka realizowała także instalacje.

Barbara Pierzgalska nieustannie ponaglana wyobraźnią i siłą działania poszukuje nowych form wyrazu artystycznego dla przyrody , która nieustannie ją inspiruje. Sama o sobie tak napisała: Fascynacja naturą, mnogość jej zjawisk i kolorytu dały mi impuls do realizacji tkanin jedwabnych, w których rytm, ruch i wielowarstwowość oddają iluzję przestrzeni. Pragnę poprzez swoje prace wciągnąć odbiorcę w mój świat, wzbogacić jego wyobraźnię i wrażliwość, a jednocześnie dać możliwość własnej interpretacji i wyboru. Artystka jest konsekwentna i faktycznie pozostawia odbiorcy możliwość własnej interpretacji i wyboru. Czyni to w sposób bardzo prosty i zarazem trudny; prosty, bo jak pisze o twórczości Pierzgalskiej Joanna Ossowska – Struszczyk: ( artystka) redukuje elementy pejzażu do abstrakcyjnej gry znaków, trudny, bo żeby uzyskać mądrość znaku i urzekające piękno ekspresji potrzeba czasu i wysiłku: estetycznego, etycznego i intelektualnego. Analizując tkaniny unikatowe Barbary Pierzgalskiej, zarówno te duże jak i miniaturowe, nasuwa się nieodparcie, skojarzenie, że filozofia jej procesu twórczego wynika z wolności od natury i z wolności od mody , oraz że nasycona jest afirmacją stanu rzeczy, stanu zjawisk. Władysław Stróżewski w swojej książce Dialektyka twórczości napisał, że do działań twórczych niezbędna jest wolność od tego co już było i od tego co nowe. Z tym wiąże się odpowiedzialność – a z nią świadomość czemu dzieło ma służyć. Żeby w i e d z i e ć trzeba w i d z i e ć ; widzieć to co jest , widzieć co można zmienić i widzieć co w wyniku owej zmiany może się dokonać[i]. Barbara Pierzgalska nieustannie afirmuje naturę, a szczególnie światło i przestrzeń. Forma, którą dla obu odnajduje w tkaninach dużych i małych pozwala doświadczyć tego wszystkiego czego doświadczyła artystka w procesie twórczym. Wyczuwalna jest w nich zarówno zmysłowość mgły nad łąkami i wodą, jak również wysiłek intelektualny i etyczny. Skąd to wszystko? Pierzgalska wyznała, że praca w przemyśle nauczyła ją pewnego rodzaju rygoru, dyscypliny i jednocześnie pokory – to cnoty, które stanowią sekret jej twórczości i skutecznie wpływają na kształt jej sztuki.

Forma przestrzeni w wielu tkaninach np. Światło, (250×95, 2006), Deszczowa piosenka (3x250x95, 2002) , Jezioro o świcie (3x250x100, 2001) i w wielu małych formach ( których tytułów nie podam, bo artystka niestety nie nazywała ich literacko), ukształtowana została w dużej mierze przez rytm, który jeżeli posiada ślady cykliczności to tylko pozorne. Rytm w pracach Pierzgalskiej jest ruchem: wstępującym i zstępującym. Za każdym razem na nowo wyrastającym z poprzedniego , którego często już nie widać, który pozostał poza obrazem, dyskretnie. Duże tkaniny Pierzgalskiej nie tylko stwarzają iluzję przestrzeni, ale ją sensualnie tworzą, najczęściej poprzez układ trzech i wtedy pojawia się nie tylko problematyka ikony ale również spektaklu, który dzięki twórczości Barbary wymknął się naturze po to, aby po raz kolejny poprzez obraz artystki ukazać tajemnicę przyrody, proporcje zjawisk w niej zawartych, jej piękno

Elżbieta Wasyłyk , dr hab. Akademia Sztuki w Szczecinie

Podczas wernisażu Prezydent Miasta Piły Krzysztof Szewc wręczył Joannie Kreft laureatce Grand Prix Music Festival & Master Class Piła 2012 srebrną statuetkę Master Class.

Utwory F. Chopina wykonał Arkadiusz Borzdyński.