Galeria Sztuki Hotel Gromada; Andrzej Podolak – malarstwo / 28.05.2013

Po raz kolejny w Galerii Sztuki Hotelu Gromada została otwarta wystawa, tym razem artysty malarza Andrzeja Podolaka.

Andrzej Podolak – ur. 1943 r. Studia artystyczne odbył w latach 1963 – 1969 na Wydziale Malarstwa i Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach profesorów: Mieczysława Wejmana, Tadeusza Łakomskiego, Wacława Taranczewskiego, Jana Szancenbacha. Dyplom w 1969 r. uzyskał w pracowni prof. Jonasza Sterna. Twórczość w dziedzinie malarstwa sztalugowego, malarstwa architektonicznego, grafiki, grafiki wydawniczej, architektury wnętrz, wystawiennictwa. Eksponował swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju (Kraków, Warszawa, Poznań, Piła, Bydgoszcz, Gorzów Wlkp., Sopot, Wałbrzych) oraz za granicą (Paryż, Mediolan, Nowy Jork, Schwerin, Sankt Petersburg, Kijów, Bratysława, Stenberg, Châtellerault, Innsbruck, Kowno, Katania/Sycylia/Włochy), a w 2012 roku m.in.: Praga/Czechy, Wilno/Litwa. Prace jego znajdują się w zbiorach państwowych i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Wraz z żoną Anną Mrosczok-Podolak (pastel, digital painting) prowadzi Galerię Autorską. Za pracę twórczą otrzymał szereg nagród i wyróżnień, m.in. 1986 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki, 1987 – Nagroda Wojewódzka w Dziedzinie Plastyki, 1990 – Nagroda Wojewody Pilskiego za całokształt osiągnięć twórczych, 1997 – Medal Miasta Châtellerault, 1998 – Srebrny Krzyż Zasługi, 1999 – Nagroda Starosty Pilskiego w dziedzinie twórczości i upowszechniania kultury, 2011 – Zasłużony dla Kultury Polskiej, wielokrotnie nagradzany Nagrodą Prezydenta Miasta Piły. Ponadto w 1995 i 2001 roku uhonorowany tytułem „Człowieka Roku” w dziedzinie kultury. Członek Jury krajowych i międzynarodowych konkursów. Wieloletni prezes i wiceprezes ZO ZPAP w Pile. W latach 1988 – 1998 Plastyk Wojewódzki oraz 1991 – 2008 dyrektor pilskiego Biura Wystaw Artystycznych.

(…) W wypełnionej krystalicznie chłodnym, błękitnym powietrzem przestrzeni zawieszone zostają ograniczone, ziemiste twory, znakowane ekspresyjną czerwienią. Wyczuwalna jest wzajemna obcość bezkresnego tła i ograniczonych w swym materialnym istnieniu, trudnych do zdefiniowania, ale w jakiś sposób realnie konkretnych form. Materia ożywiona – określona w formie, wpisuje się w materię nieożywioną, uduchowioną, chłodną, odległą. Z połączenia elementów przeciwnych sobie, rozbieżnych, powstaje harmonia przeciwdziałających sił. Chaos i ład przeplatają się wzajemnie, walczą ze sobą, by znów spotkać się w układach harmonijnych. Ognista czerwień – lotna i zmienna, zaczyna przenikać strukturę obrazu. Staje się swego rodzaju „arche”, po czym wypala całkowicie i gaśnie. Jest morzem, powietrzem, ziemią i odwrotnie – przemiany dokonują się w dwie strony. Ta heraklitejska zmienność to jedyna stała własność świata wykreowanego przez Andrzeja Podolaka. Jest ona symbolem zmieniającej się rzeczywistości. Wszystko płynie i nic nie trwa. Jedynym istniejącym bytem jest nieustanne stawanie się. Nie ma wyraźnych granic, są przejścia: dzień – noc, ogień – woda, młodość – starość, dobro – zło. Te kosmogoniczne obrazy wszechświata przeniknięte są obecnością jakiejś rozumnej siły kosmicznej. Intuicyjnie wyczuwa się w niej udział człowieka, …pobrzmiewają [w nich] ponadczasowe pytania o wizję wszechświata, o praprzyczynę, toczy się dramat nieustannej walki. (…)
[„Malarstwo Andrzeja Podolaka” – Danuta Pałys, historyk sztuki]