Andrzej Lejszys (1945 – 1988)

Ur. w Wilnie. Studiował w Instytucie Sztuk Pięknych w Wilnie na Wydziale Rzeźby pod kierunkiem profesorów: P. Aleksandroviciusa, G. Jakubonisa, J. Kedajnysa. Dyplom uzyskał w 1974 roku. W tym samym roku podejmuje pracę w Instytucie Rekonstrukcji i Konserwacji Zabytków w Wilnie, wykonując m. in. konserwację rzeźb w katedrze wileńskiej, w kościele św. Mikołaja i w kościele św. Jana w Wilnie. Tworzy portret profesora Ferdynanda Ruszczyca (zbiory Uniwersytetu Wileńskiego). Do Polski przyjechał w 1979 r., lecz dopiero w czerwcu 1982 r. prawnie zalegalizowano jego pobyt.

Czynnie uczestniczył w życiu pilskiego środowiska artystycznego, biorąc udział w „Salonach Pilskich”. Prezentował swój dorobek na wystawach indywidualnych i zbiorowych, m. in.: 1985 – V Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w Poznaniu, 1986 – I Biennale Rzeźby Portretowej w Gdańsku, „Salon zimowy rzeźby” w Warszawie.

Pozostawił po sobie płaskorzeźby, rzeźby sakralne, medale, pomniki, z których pomnik Stanisława Staszica i pomnik „Albatros” wrosły w pilski pejzaż.