Agnieszka Stańczyk – malarstwa

4 września 2009 roku odbył się wernisaż wystawy malarstwa Agnieszki Stańczyk.

Agnieszka Stańczyk – urodzona w Pile w 1979 roku. Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy. Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w latach 1999–2005 na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom z wy­róż­nie­niem w pracowni prof. M. Świeszewskiego, aneks z witrażu w pracowni prof. A. Dyakowskiego.

Dossier: – Wyróżnienie w konkursie rysunku „Północ-Południe, ASP Gdańsk–ASP Kra­ków” 2002; – II Nagroda w IV Międzynarodowym Festiwalu Działań Teatralnych i Plastycznych „Zdarzenia – Tczew – Europa” 2003; – Udział w wystawie projektów scenografii w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku 2003; – Udział w Międzynarodowych Warsztatach Malarstwa i Liryki w Ludwigshof oraz w wystawie poplenerowej w Egessin, w Niemczech 2003; – Wyróżnienie w konkursie „Artystyczna Podróż Hestii 2004”; – Nagroda Burmistrza San Gemini za „Tryptyk biały” w V Międzynarodowym Festiwalu Działań Teatralnych i Plas­tycz­nych „Zdarzenia – Tczew – Europa” 2004; – Realizacja malarstwa ściennego na Oddziale Hematologii i Onkologii Dzie­cię­cej w gdańskiej Akademii Medycznej 2004/2005; – Udział w wystawie malarstwa w San Gemini, w Muzeum dzieł Guido Calori, we Włoszech, 2005; – II nagroda w konkursie plenerowym w Duna-Robba we Włoszech, 2005; – Udział w wystawie zorganizowanej z okazji 60-lecia Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2006; – Udział w wystawie pracowni prof. A. Markowicza „Scenografia i Formy Przestrzenne” w Muzeum Narodowym w Gdańsku, w Pałacu Opatów w Oliwie, 2006; – Indywidualna wystawa malarstwa w Muzeum Narodowym w Gdańsku, w Pa­ła­cu Opatów w Oliwie, 2006; – Udział w wystawie pokonkursowej IV Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego „Triennale z Martwą Naturą” w Galerii Sztuki BWA, Sieradz 2006; – Udział w wystawie zbiorowej Stowarzyszenia „Obserwatorium rzeczywistości” w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz w Galerii „Tamka” w Warszawie 2007; – Indywidualna wystawa malarstwa i rysunku pt: „Pracownia” w galerii Dworu Artura w Gdańsku, 2007; – Udział w Międzynarodowym Festiwalu „Fiesta de Arte” w Erlangen, w Niem­czech 2007; – Indywidualna wystawa malarstwa w Klubie „Akcent” w Grudziądzu 2008.

O mnie: Zazwyczaj maluję z natury, zmierzam w stronę rzetelnego studium. Stawiam sobie za cel ciągłe doskonalenie warsztatu, doskonalenie siebie i dążenie do perfekcji w każdej dziedzinie. Moje prace dają wyraz fascynacji zwykłą rzeczą, która ze służalczej roli, staje się pierwszoplanowym zjawiskiem. Błahym przedmiotom poświęcam najwyższą uwagę, mozolnie wydobywam ich piękno, ukryte w ich strukturze, materii. Zachwycam się otaczającym światem. Moje malarstwo jest w pewnym sensie wyrazem pokory oraz szacunku dla wielowiekowej tradycji, z drugiej zaś: cichą, bardzo intymną kontemplacją, terapią, zatrzymaniem w mknącej rzeczywistości, poszukiwaniem czystości w mozolnej pracy.

Szeroki przedział w moim malarstwie stanowią obrazy w monochromatycznej gamie kolorystycznej zawężonej do odcieni bieli i szarości. Asceza ta jest zadaniem podjętym świadomie, decyzją zabarwioną klasycznym dążeniem do sprawdzenia swoich możliwości wobec narzuconej sobie konwencji. Biel w moich obrazach ma wymiar symboliczny. Jej źródło wypływa z bogatej symboliki chrześcijańskiej. Pomysł na serię białych draperii kiełkował długo. Zaczęło się od kolorowych, udrapowanych na ścianie tkanin, będących częścią martwej natury ustawionej przez asystenta w pracowni malarskiej jeszcze podczas studiów. Bogactwo kolorów i struktur różnych materiałów było wystarczającą inspiracją do budowania realistycznych a zarazem bardzo abstrakcyjnych w działaniu kompozycji. Na bazie kilku obrazów powstałych w tamtym czasie stworzyłam serię witraży, które ewoluowały gdzieś jeszcze dalej w stronę dziwacznych pejzaży?

Bodźcem do powstania pierwszego białego obrazu był konkurs o tematyce biblijnej „Sacrum w sztuce”. Postanowiłam przedstawić „Przemienienie na górze Tabor” wyłącznie za pomocą tkaniny. Jednak do tej pory nie udało mi się osiągnąć zadowalającego efektu i nigdy nie wzięłam udziału w tamtym konkursie. Za to powstało ponad 30 płócien przedstawiających białe draperie; całuny, chusty, prześcieradła, szaty niewinnych itd., itp. Kolejnym pomysłem było zilustrowanie Drogi Krzyżowej przy pomocy wyłącznie rekwizytów. Seria misek jest nawiązaniem do słów Piłata „manus lavo” – w warstwie literackiej, zaś w kwestii malarskiej próbą zmierzenia się z efektem światła odbitego w wodzie i metalu. Co jakiś czas wracam do tematu pejzażu. Największą przyjemność sprawia mi szybkie notowanie otoczenia z natury przy zmieniającym się oświetleniu, wietrze, upale, insektach i innych czynnikach zmuszających do syntezy, szybkich decyzji, trafień „alla prima” i operowania różnymi narzędziami. Większość moich pejzaży to małe formaty, bardziej szkice aniżeli gotowe studia.

Agnieszka Stańczyk